malusia-zabcia

Czuje w sobie takie dziwne cos;) Takie cieplo ktore rozsadza mnie od srodka...Taki optymizm...Chec dzielenia sie tym z innymi....Chec wysciskania i przytulenia sie do  innych (niekoniecznie tak jak robi to Playboy :))...Chec powiedzenia innym ile dla mnie znacza....Ogolnie tio takie cholernie mile uczucie;) Moze dlatego ze dzisiaj zobaczylam tyle bliskich mi osobek...Ze znowu sie smialam z glupich zartow...Ze otaczali mnie ludzie ktorzy tyle dla mnie znacza...Chociaz zabraklo tam dwoch naprawde waznych (Moniki i Wiktora)...To mimo wszystko czulam sie tak leciutko...Tak swobodnie....Poprostu cudownie..A jutro do kina...Narazie idzie tylko Gosiulek , Playboya i ja...Ale mam nadzieje ze wiecej friendsow sie uzbiera...:) Koncze Misiaki koffane;) 3majcie sie;)) :*:*:* for all!!!

Chyba zaczynam robic sie sentymentalna....;)

Chyba zaczynam cierpieć na nadmiar weny twórczej:) Mam nadzieje ze jakos to wytrzymiecie (przypuszczam, iż jest to stan chwilowy i szybko minie;)) Pozatym moge powiedzieć, ze na mojej slicznej twarzyczce coraz czesciej pojawia sie usmiech...Zapominam jak  smakują lzy i dobrze mi z tym;) W główce  dominuja optymistyczne mysli :) Oczka błyszcza, usmiech od ucha do ucha i chyba wlasnie o to chodzi...."Bo promieniuje od Ciebie blask...taki delikatny a zarazem taki wyrazny...." :)) Tylko sobie nie myslcie ze jakies total love sie szykuje... (narazie nie ma takiej opcji...przynajmniej nie ma w kim;/ ) Poprostu gdy uslyszalam te slowa zaraz humorek mi sie poprawil...Jednak slowa moga zdzialac naprawde wiele :) Uwierzcie mi :) 3majcie sie ;)

I znowu kolejny wieczor przed monitorem komputera...Nie wspomne juz o kupce ksiazek czekajacych na ich przeczytanie w celu przygotowania sie do jutrzejszego dnia...Coz...bywa i tak...tymczasem bede musiala  zastanowic sie nad jutrzejsza wymowka przed "gronem pedagogicznym"...Mysle ze fakt oczekiwania az przy pewnym imieniu pojawi sie zólte sloneczko nie jest wystarczajacy....Pozostaje nastawic budzik na godzine 6;00 rano  i wlasnie wtedy rozpoczac przygotowania....Ehhh...Jakos dam rade....

Dlaczego obawiamy sie czegos co nastapi...Dlaczego wymyslamy tysiace wymowek a kiedy to nie nastepuje czujemy rozczarowanie....pustke...zal...Dlaczego postepujemy tak dziwnie....Niezrozumiale...Dlaczego ja tak postepuje???Do jasnej cholery nierozumiem...Nierozumiem siebie...Fuck....A juz myslalam ze bedzie dobrze...Ehhh...szkoda slow ludki i tyle...znikam...Moze do fizyki zajrze..;) Jupiiii...pojawilo sie żółte sloneczko...:)

Nieznane miasto....obce ulice...twarze bez wyrazu...szare domy....Jego slowa...bez znaczenia....wypowiadane w pusta przestrzen....Twarz bliskiej mi osoby....Powstrzymywanie łez...W głowie pustka...zal...smutek....rozczarowanie.... Kolejne słowa...Jej łzy...Zagubienie...I znowu obce miasto.....Dość...prosze dosc...Nie chce...Boje sie...Nie daje rady... Dlaczego???Mam dopiero 17 lat...Niecale 17 lat...Wiec dlaczego do jasnej cholery???Za co???Prosze Was przestancie...Jestescie nablizszymi mi osobami na swiecie...Wiec dlaczego???